Astro, een rauwe, te ontroerende ervaring.
Herinneringen aan een onmogelijke toekomst in een ondraaglijke liefde. Elkaar zoeken, grenzen overschrijden, zich verliezen in passie.
Woestijnen vullen, laten bloeien, weer reizen, tegenwerken. Jezelf overtreffen, je zekerheden ongedaan maken, je van jezelf ontdoen.
Een overgang van wrede tederheid waar woorden stikken, missen, overlopen. Zichzelf terugvinden en vluchten, om terug te keren, de spiraal van een verlangen.
Hier vallen de woorden van liefde uiteen in de pulsatie en zelfdisintegratie van twee narcismen en vallen ze onder de huid, op scherp.
