Lola

Wordt niet vaak vergeten dat bij ieder ‘happy ending' één of twee mensen niet zo gelukkig achterblijven ? Het zou kunnen dat regisseur Jacques Demy deze vraag in het achterhoofd had toen hij met Lola (1961) zijn speelfilmdebuut maakte. Demy, wellicht de meest ‘softe' van de regisseurs uit het Nouvelle Vague tijdperk, heeft een zwak voor poëzie, muziek en charmante personages in zonnige, kleurrijke settings. Ook Lola (Anouk Aimée) is een schatje. Ze werkt in een cabaret, houdt veel van haar zoontje en hoopt dat op een dag de vader van haar kind terugkomt. Ze is ook de vrouw die het leven van Roland Cassard (een personage dat in 1964 opnieuw in Demy's Les Parapluies de Cherbourg zal opduiken en beide keren wordt vertolkt door Marc Michel) opnieuw zin geeft. Geplaatst in Demy's geliefde Nantes (waar hij opgroeide) en met een score van Michel Legrand (duidelijk aan het oefenen voor Les Parapluies de Cherbourg).