Jonge mensen biechten hun seksuele fantasieën op bij het schijnsel van de volle maan, in weelderig zwart-wit, dat doet denken aan de glorietijd van de Sovjet-cinema.
Een dag kan een leven lang duren. Een nachtmerrie kan ook een droom zijn. In Tunesië, het kan ook elders zijn, op de grens tussen de noodzaak en de angst om een film te maken, de noodzaak en de angst voor revolutie; hoe kan je aan de toekomst denken als je niet jezelf kunt zijn?
Dit verhaal is bijna waar en heerlijk ineengestoken. Het toont ons het intieme portret van Sami, een idealistische jongeman die ook lucide is over het exotisch fantasme dat hij veroorzaakt.
