Queer Xperimental

Een moeder zoekt haar zoon in een ziekenhuisbed. Ze vindt er haar dochter. Tussen kustlijnen en getijden ontsnapt het blauw, ontegensprekelijk ...

Jonge mensen biechten hun seksuele fantasieën op bij het schijnsel van de volle maan, in weelderig zwart-wit, dat doet denken aan de glorietijd van de Sovjet-cinema. 

Tussen melanine en verafgelegen planeten stelt NEGRUM3 een duik in zwarte identiteiten en de relatie tot de ruimte van kinderen in de diaspora voor.

Het androgyne kind spreekt, omdat hij/zij zijn/haar identiteit als vluchteling herinnert en opeist, nog steeds een vreemdeling omdat hij/zij niet helemaal man en niet helemaal vrouw is.

Een dag kan een leven lang duren. Een nachtmerrie kan ook een droom zijn. In Tunesië, het kan ook elders zijn, op de grens tussen de noodzaak en de angst om een film te maken, de noodzaak en de angst voor revolutie; hoe kan je aan de toekomst denken als je niet jezelf kunt zijn?

Dit verhaal is bijna waar en heerlijk ineengestoken. Het toont ons het intieme portret van Sami, een idealistische jongeman die ook lucide is over het exotisch fantasme dat hij veroorzaakt.